Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Φωτογραφία και Ψυχή.


Με τα μάτια της Ψυχής κοιτάζω τον κόσμο και απομονώνω θαύματα μέσα σε κάδρα/όρια.
Τα αποτυπώνω...
Για να θυμάμαι ,για να τα μοιραστώ ,για να επικοινωνήσω.
Προσωπικές απόψεις, κρυφές αγωνίες και προβληματισμοί, επιθυμίες και αναστεναγμοί κρυμμένα σε σκιές η λουσμένα στο φως.



Η παρατήρηση 

Η παρατήρηση είναι κατά την άποψή μου το βασικότερο για έναν φωτογράφο που θέλει να αποτυπώσει οτιδήποτε.Αυτό σημαίνει ότι παίζει ρόλο και ο χρόνος που μπορείς να αφιερώσεις σε ένα θέμα/τοπίο.
Αν έχεις άπλετο χρόνο τότε η παρατήρηση σε φέρνει σε κατάσταση διαλογισμού και όλα γίνονται πιο εύκολα.
Η παρατήρηση του χώρου (ακόμα και όταν δεν έχω μαζί μου την φωτογραφική μηχανή) γίνεται τρόπος ζωής και σιγά - σιγά κόσμοι μέσα σε κόσμους αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια μου δημιουργώντας μια πολύ ενδιαφέρουσα fractal-πραγματικότητα.
Η παρατήρηση αυτής της  fractal-πραγματικότητας εισβάλει και αλλάζει και τον τρόπο σκέψης μου ως παρατηρητή...
Φυσικά δεν ξεχνάω ότι ο ανθρώπινος τρόπος σκέψης μπορεί να "αντέξει" οτιδήποτε έχει όρια και αυτό το άχρονο fractal είναι αδύνατο να αποκαλυφθεί ολόκληρο.
Ίσως αρκεί απλά να συλλάβουμε την ύπαρξη του και να το θεωρούμε ως ένα βασικό στοιχείο της πραγματικότητας.
Αυτό με βοήθησε αρκετά ώστε να παρατηρώ τον κόσμο πιο ουσιαστικά και να αναγνωρίζω την πολλαπλότητα.
Έτσι η φωτογραφία κατάφερε να αλλάξει τον νου και την καρδιά μου.
Με "νέα" μάτια ο κόσμος δείχνει πιο ενδιαφέρον.





Το θέμα

Ανάλογο της ψυχολογικής κατάστασης μου είναι και το θέμα το οποίο θα αναζητήσω.
Έχω βρεθεί σε πανέμορφα τοπία χωρίς καλή διάθεση και η φωτογραφία το προδίδει....είναι στεγνή, χωρίς ενδιαφέρον , τότε απλά προτιμώ να αφήσω την κάμερα στην άκρη και απλά να χαζέψω την ομορφιά του τοπίου και την δύναμη της στιγμής.
Δεν "υποχρεώνω" τον εαυτό μου να "κάνει την δουλειά του" γιατί ότι κάνω εκείνη την στιγμή το κάνω για να απελευθερώσω ότι νιώθω.
Αν νιώθω θλίψη και ο χειμερινός ουρανός βοηθάει στην αναζήτηση της "σκοτεινής μου σκέψης" τότε αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο να διαλέξει το τοπίο και ποια στιγμή θα αποτυπώσω.
Αν είμαι χαρούμενος θα αναζητήσω με την "φωτεινή μου σκέψη" ελεύθερη να μου καταδείξει το τοπίο και την στιγμή.
Πάντα προσπαθώ να αποτυπώσω το θέμα (όσο γίνεται ίδιο με την ιδιαίτερη - φανταστική εικόνα που βλέπω μέσα μου) μέσω της κάμερας και των φίλτρων αποφεύγοντας όσο γίνεται την ευκολία του Photoshop γιατί θέλω να ευθυγραμμίσω το συναίσθημα με την Στιγμή.
Η αναζήτηση του "σωστού" κάδρου (πάντα σε σχέση με αυτό που θέλω να πετύχω) με κάνει να τριγυρίζω γύρω από το θέμα ... να δω κάθε πλευρά του ... με διαφορετικό φόντο ... διαφορετικό ύψος... διαφορετικές σκιές.
Αυτό -όπως ανέφερα και παραπάνω - εισχωρεί και στον τρόπο που κοιτάζω τον κόσμο και τους ανθρώπους.



Αποτύπωμα

Περνάνε τα χρόνια και βλέπω το αποτύπωμα που μου άφησε η τέχνη της φωτογραφίας στον τρόπο σκέψης μου.Τι καλύτερο να ζητήσω ;
Ένα προσωπικό ταξίδι σε ένα μεγαλύτερο ταξίδι που λέγεται Ζωή.
"Λέξεις" και "συναισθήματα" κρυμμένα μέσα σε τοπία και σε στιγμές...ένα κρυφό ημερολόγιο.
Κανείς δεν μπορεί να κρίνει λάθος και σωστό.
Τα όρια και η θεωρία είναι βαρίδια όταν θέλεις να νιώσεις ελεύθερος μέσω μιας τέχνης.
Άφησε για λίγο τον κόσμο - θα συνεχίσει και χωρίς εσένα - και σαν αόρατος άνθρωπος διαλογίσου πάνω σε αυτό που βλέπεις όπως και αν το βλέπεις.
Η χαρά της ελευθερίας είναι πιο δυνατή απο την χαρά της "αναγνώρισης της δουλειάς σου".











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.